زولپیدم (zolpidem) یک داروی تجویزی است که به عنوان یک داروی خواب برای درمان بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرید. این دارو تحت نام های تجاری آمبین یا زولپیدم به مدت دو تا شش هفته تجویز می شود تا در زمینه مشکل به خواب رفتن به شما کمک کند. این مدت زمان مصرف از آن جهت محدود است که برای جلوگیری از علائم ترک که پس از مصرف مدت زمان طولانی ممکن است به وجود آید، ضروری است. در مواردی که مدت مصرف زولپیدم طولانی می گردد، افراد اغلب در یک مرکز سم زدایی زولپیدم (مرکز ترک زولپیدم) به درمان نیاز دارند.

حقایقی درباره داروی خواب زولپیدم از زبان دکتر مصطفی امیری، فلوشیپ اختلالات خواب از اسپانیا:

اعتیاد به زولپیدم

مادامی که زولپیدم را طبق دستور و تجویز پزشک تان مصرف کنید، احتمال کمی برای ایجاد وابستگی وجود خواهد داشت. با این حال، هنگامی که زولپیدم به صورت تفریحی یا فراتر از شش هفته ی توصیه شده مصرف شود، می تواند منجر به ایجاد وابستگی شود. با مصرف طولانی مدت، ممکن است استقامت بدن نسبت به اثرات دارو بالا رود. این افزایش استقامت می تواند مصرف کنندگان را به سمت مصرف دوزهای بیشتر دارو سوق دهد تا به همان اثرات تجربه شده با دوزهای قبل از افزایش استقامت دست یابند. این رفتار منجر به ایجاد تغییر در شیمی بدن مصرف کننده شده و باعث ایجاد اعتیاد به زولپیدم می شود.

به مجرد این که مصرف کنندگان به زولپیدم وابسته شوند، ترک آن به دلیل علائم مرتبط با روند ترک، می تواند یک تجربه ناخوشایند باشد. علائم ترک با کمک یک مرکز ترک زولپیدم قابل پیشگیری است.

براساس مقاله ای در نیویورک تایمز در مارس 2006، آمبین (زولپیدم) با داشتن سالانه میلیون ها مصرف کننده، به قرص خواب تجویز شده شماره یک تبدیل شده است. زولپیدم در کنار استفاده گسترده برای مشکل خواب، همچنین به عنوان داروی درمان “خماری” بعد از مصرف محرک ها استفاده می شود. این امر باعث شده است که زولپیدم در بین مصرف کنندگان جوان محبوب شود. طبق همین مقاله نیویورک تایمز، هنگامی که از 10 آزمایشگاه، آزمایش نمونه خون رانندگان دارای اختلال را جمع آوری کردند، آمبین (زولپیدم) در لیست 10 داروی برتر کشف شده قرار گرفت که احتمال تصادفات و جراحات را افزایش می دهد.

مصرف کنندگان وابسته می توانند تنها با یک تماس تلفنی، مشکل وابستگی خود به زولپیدم را حل کنند. برای دریافت اطلاعات تماس لطفاً اینجا کلیک کنید.

راهکار ترک زولپیدم

هنگامی که مصرف کننده زولپیدم، نسبت به اثرات دارو استقامت پیدا کند، نه تنها دارو دیگر در به خواب رفتن به او کمکی نمی کند، بلکه در واقع، شروع به ایجاد تداخل در الگوهای خواب وی می کند. بالا رفتن تحمل می تواند ظرف چند هفته پس از مصرف شروع شود. اگر وابستگی به دارو در طی دوره مصرف ایجاد شده باشد، قطع ناگهانی مصرف دارو می تواند عوارض ناراحت کننده ای در بر داشته باشد. پس از وابستگی، بدن مصرف کننده تا آن جایی به زولپیدم نیاز دارد که مقدار آن در جریان خون ثابت باشد. اگر مقدار آن بیش از حد کم باشد، علائم ترک شروع به تظاهر می کنند.

علائم ترک اعتیاد به زولپیدم بسته به مدت زمان استفاده از دارو یا مقدار دوزهای مصرفی، می تواند کم تا شدید باشد. برای افرادی که دوزهای زیادی مصرف می کنند یا مدت طولانی این دارو را مصرف می کنند، علائم ترک می تواند به اندازه ای ناخوشایند باشد که مصرف کننده بدون کمک مرکز ترک اعتیاد به زولپیدم، می تواند به جای مقابله با ادامه ناراحتی، به مصرف دارو بازگردد. این علائم ترک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس ناخوشی عمومی
• حملات هراس
• حالت تهوع
• معده درد
• استفراغ
• تحریک پذیری
• خستگی
• بیخوابی
• لرز
• روان آشفتگی (دلیریوم)
• تشنج

جهت اطلاع از مرکز ترک اعتیاد زولپیدم و شماره تلفن مراکز ترک اعتیاد تهران لطفاً کلیک کنید.

خطرناک زولپیدم

زولپیدم یک داروی محرک، موثر بر سیستم اعصاب مرکزی (CNS) است، بنابراین در صورت مصرف دوزهای بالاتر یا همراه با سایر داروهای CNS مانند الکل، مسکن های افیونی، تریاک یا داروهای آرامش بخش عضلانی، می تواند اثرات مخربی باشند.

حتی مصرف دارو به صورت تجویزی نیز خطرات زیادی نیز به همراه دارد. به عنوان مثال، زولپیدم می تواند به خواب آلودگی شدید منجر شود، و بدین ترتیب خطر تصادفات و جراحات بدن را افزایش می دهد. این خطر به اندازه ای بزرگ است که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال 2013 برچسب این دارو را اصلاح کرد تا از انجام فعالیت هایی که به هوشیاری ذهنی زیادی نیاز دارد، مانند رانندگی، حتی روز بعد از مصرف دارو خودداری شود.

افراد تحت تأثیر زولپیدم گزارش می کنند که هیچ خاطره ای از هیچ یک از فعالیت های روز قبل در یاد ندارند. این فعالیت ها می تواند از خفیف (خوردن یا مکالمه) تا پر خطر یا بسیار خطرناک (رابطه جنسی یا رانندگی) باشد. طبق اعلام شبکه هشدار سوء استفاده مواد مخدر (DAWN) ، از سال 2005 تا 2010 در اتاق اورژانس، موارد مربوط به واکنش های جانبی زولپیدم تقریباً 220٪ افزایش یافته است که این موضوع بسیار تامل برانگیز می باشد.

تاثیر زولپیدم در بارداری

در دوران بارداری این دارو باید تنها زمانی مصرف شود که پزشک تشخیص دهد لازم است. نوزادانی که از مادرانی که در 3 ماه آخر بارداری این دارو را مصرف کرده اند، متولد می شوند ممکن است به طور غیر معمولی خواب آلوده باشند، مشکلات تنفسی یا علائم ترک از خود نشان دهند. در صورت مشاهده چنین علائمی هرچه سریع تر نوزاد خود را به مراقبت های ویژه ببرید. پیش از مصرف زولپیدم در خصوص همه مزایا و معایب آن با پزشک خود مشورت کنید.

از آن جایی که ممکن است استفاده از قرص زولپیدم در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.

ترک یکباره زولپیدم

اگر وابستگی به دارو در طی دوره مصرف ایجاد شده باشد، قطع ناگهانی مصرف دارو می تواند عوارض ناراحت کننده ای در بر داشته باشد. بسیاری از مصرف کنندگان پس از قطع یکباره دارو، علائم ترک قابل توجهی از جمله اضطراب، هوس، بی خوابی و تشنج را تجربه کرده اند.

علائم اعتیاد به زولپیدم چیست؟

علائم و نشانه های زیر ممکن است نشان دهنده وابستگی و اعتیاد به زولپیدم در فرد مصرف کننده باشد:

• نشان دادن تغییر در رفتارها مانند افزایش افسردگی یا تحریک پذیری یا واکنش آشکار به تجربیات غیر معمول مانند توهم.
• به خاطر نیاوردن مکالماتی که با دیگران داشته است.
• سوء مصرف دارو (مصرف آن در دوزهای بالاتر یا بنا به دلایل دیگری غیر از آنچه برای نسخه اصلی در نظر گرفته شده است).
• هر شب کمی زودتر مصرف کردن زولپیدم تا اثرات آرام بخش بیشتری را تجربه کند.
• در صورت عدم مصرف دارو یا اتمام آن، علائم ترک را تجربه می کند.
• سعی می کند خود را پس از مصرف زولپیدم بیدار نگه دارد تا بتواند اثرات سرخوشی احتمالی را تجربه کنند.
• مراجعه به پزشکان متعدد جهت دریافت نسخه های بیشتر برای مواقع ضروری.

همچنین توجه داشته باشید که خطر اعتیاد به زولپیدم در افرادی که سابقه مصرف الکل یا سوء مصرف دارو یا وابستگی به مواد مخدر دارند و یا دارای تشخیص روانی هستند، بیشتر می شود.

کمک به فردی که اعتیاد به زولپیدم دارد

چنانچه به این نتیجه رسیده اید که یکی از عزیزان تان ممکن است با اعتیاد به زولپیدم سر و کار داشته باشد، باید بدانید چگونه می توانید به بهترین نحو به وی کمک کنید. با این حال ، اقداماتی وجود دارد که می توانید هم برای کمک به این فرد و هم به خودتان بردارید:

1. اطلاعات خود را افزایش دهید و هرگونه علائم و تغییر رفتاری را یادداشت کنید. دانش خود راجع زولپیدم و همچنین اعتیاد به آن را گسترش دهید؛ این امر به شما این امکان را می دهد تا با نگرانی های خود با یک موقعیت درک بهتر و آگاهانه تر به عزیز خود نزدیک شوید. همچنین توجه به تغییرات رفتاری کمک می کند تا در مواجهه با مواد مخدر نسبت به شخص بهتر اقدام کنید. توجه به این نکته حائز اهمیت است که هرگونه شواهدی مبنی بر تغییر رفتار یا علائم صرفاً ارائه نمونه هایی از نگرانی های شما به منظور کمک به فرد است، و نباید احساس شرم در او ایجاد کنید.
2. آنچه را که می خواهید بگویید و چگونه بیان کردن آن را از قبل آماده کنید. هنگام نزدیک شدن به فرد مصرف کننده و صحبت در مورد درمان، بهتر است آمادگی داشته باشید تا بتوانید افکار و احساسات خود را با قاطعیت بیان کنید. این باعث افزایش این شانس می شود طرف مقابل شما آنچه می خواهید بگویید را با آغوش باز بپذرید. به عنوان مثال، سعی کنید به جای بیان اظهارات کلی در مورد شخصیت او، آرام باشید و روی رفتارهای وی تمرکز کنید.
3. یک برنامه داشته باشید. داشتن برنامه به شما این امکان را می دهد تا از رویارویی های غیر مولد و خود جوش که می تواند طرف شما را از گرفتن کمک باز دارد، دوری کنید. ممکن است لازم باشد به گزینه های ذکر شده در زیر نیز فکر کنید. این گزینه ها می تواند شامل مراجعه فرد مصرف کننده به پزشک یا متخصص ترک اعتیاد، برنامه ریزی مداخله ای یا استفاده از روش تقویت جامعه و آموزش خانواده (CRAFT) باشد.
4. از خود پشتیبانی کنید. هرچه سالم تر باشید، بهتر می توانید از عزیز خود حمایت کنید. ممکن است لازم باشد به جلسه مشاوره فردی بروید یا به یک گروه پشتیبانی مانندNar-Anon (یک گروه 12 مرحله ای برای حمایت از دوستان و خانواده کسانی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کنند) بپیوندید.

چگونگی ترک قرص زولپیدم

گزینه های مختلفی برای درمان اعتیاد به زولپیدم وجود دارد که فرد می تواند زمانی که به معالجه خود متعهد شده باشد، اقدام کند. این گزینه ها عبارتند از:

• سم زدایی. با توجه به احتمال بروز علائم قابل توجه ترک، بسیاری از افراد به دنبال کمک پزشکی و تخصصی برای سم زدایی زولپیدم، به روشی ایمن و راحت هستند. این اغلب اولین قدم قبل از درمان است و می تواند در محیط بستری یا قبل از شروع برنامه سرپایی اتفاق بیفتد. این کار با یک برنامه تدریجی شروع می شود تا به تدریج دارو از بدن خارج شود. ممکن است برای به حداقل رساندن ناراحتی های مرتبط، یک مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI) یا بنزودیازپین مورد استفاده قرار گیرد.
• درمان بستری. مراقبت های بستری نه تنها یک محیط پشتیبانی کلی را به بیمار ارائه می دهند، بلکه همچنین می تواند به ایجاد رفتارها و الگوهای سالم در خواب نیز کمک کند. این می تواند به ویژه برای افرادی که بعد از سم زدایی دچار بی خوابی می شوند، مهم باشد. بسته به مرکز ترک اعتیاد ممکن است اتاق های خصوصی برای به حداقل رساندن مشکلات خواب وجود داشته باشد. در حین معالجه بستری، به فرد فرصت مداوم و متمرکز نیز داده می شود تا با هر مسئله ای که ممکن است باعث سوء استفاده و اعتیاد به زولپیدم شده باشد، مانند یک اختلال شایع مثل اضطراب، مقابله کند.
• درمان سرپایی. بعد از سم زدایی موفقیت آمیز و یا تکمیل برنامه درمان بستری، فردِ در حال بهبودی ممکن است شروع یک برنامه درمان سرپایی را نیز در نظر بگیرد که همچون برنامه های بستری مزایای زیادی دارد، با این تفاوت که در یک مکان بدون نیاز به اقامت و بستری، و با انعطاف پذیری بیشتر است. این گزینه نسبتاً فشردگی کمتری دارد اما همچنان برای رسیدگی به مسائل اساسی، به طور کلی مستلزم شرکت در جلسات درمان فردی و گروهی و همچنین یادگیری رفتارهای سازگار با روند بهبودی، مانند بهداشت خواب است.

دوست عزیز، چنانچه به طور مداوم از مشکل بی خوابی رنج می برید و این موضوع بر کیفیت زندگی تان تاثیر گذاشته است، به دنبال یک متخصص خوب برای درمان بی خوابی می گردید، و یا به دنبال راههای ترک زولپیدم هستید، برای ویزیت توسط آقای دکتر مصطفی امیری، فلوشیپ اختلالات خواب از اسپانیا اینجا کلیک کنید.

شاد و سلامت باشید.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منبع اول

منبع دوم