بیهوشی عمومی چیست؟

بیهوشی به معنای از دست دادن حواس طبیعی و هوشیاری است و بیهوشی عمومی ، دارویی است که برای ایجاد بی حسی استفاده می شود. بیهوشی عمومی داروئی است که به شما کمک می کند در طی یک عمل یا جراحی در خواب عمیق بمانید ، آرامش داشته باشید و هیچ گونه دردی را حس نکنید. این دارو از طریق وریدی به شما تزریق می شود یا ممکن است به شکل یک گاز باشد که شما استنشاق می کنید. ارائه دهندگان مراقبت های پزشکی و بهداشتی معمولاً از داروهای استنشاقی و وریدی استفاده می کند.

چگونه می توانم برای بیهوشی آماده شوم؟

در صورت سیگار کشیدن ، ارائه دهنده خدمات درمانی به شما دستور می دهد حداقل 24 ساعت قبل از بیهوشی کشیدن سیگار را متوقف کنید. او به شما خواهد گفت که بعد از مدت معینی غذا و نوشیدنی میل نکنید. این امر، احتمال بروز مشکلات در حین و بعد از عمل را کاهش می دهد. او به شما می گوید چه دارویی را می توانید یا نمی توانید مصرف کنید. چنانچه خودتان یا هر یک از اعضای خانواده تان در گذشته با بیهوشی مشکل داشته اید ، به ارائه دهنده خدمات درمانی خود اطلاع دهید. ارائه دهنده خدمات درمانی به شما دستور می دهد که آرایش صورت یا لاک ناخن نداشته باشید. باید ترتیبی بدهید که پس از جراحی، شخصی شما را از بیمارستان به خانه منتقل کند.

چه چیز دیگری باید در مورد بیهوشی بدانم؟

قبل از عمل یا جراحی ممکن است یک آنتی بیوتیک وریدی دریافت کنید. ممکن است به محض به خواب رفتن ، یک لوله تنفسی در زیر گلوی تان قرار دهند. یا به جای آن ممکن است ماسکی روی بینی و دهان تان قرار دهند. لوله یا ماسک تنفسی به اکسیژن متصل است و توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تان کنترل می شود. وی همچنین در طول عمل ، فشار خون ، ضربان قلب و تنفس شما را کنترل خواهد کرد. گاهی ممکن است لازم باشد که داروی بیشتری به شما داده شود تا شما را در طول عمل در خواب نگه دارند. میزان و نوع داروی بیهوشی به شرایط پزشکی ای که دارید ، بستگی دارد.

بعد از بیهوشی عمومی چه اتفاقی می افتد؟

تا زمانی که بیدار شوید ، شما را به اتاقی دیگر منتقل خواهند کرد. ممکن است بعد از به هوش آمدن ، احساس سرما کنید. همچنین ممکن است حالت تهوع ، استفراغ و گلو درد را نیز تجربه کنید. بسته به نوع عمل یا جراحی ، شما را به اتاق بستری بیمارستان منتقل می کنند یا به خانه می فرستند. هیچوقت خودتان تا خانه رانندگی نکنید. بهتر است چنانچه برای تان مقدور است ، بعد از بیهوشی عمومی ، شخصی به مدت 24 ساعت در کنار شما بماند. به مدت 24 ساعت پس از بیهوشی تصمیم های مهم اتخاذ نکنید.

خطرات بیهوشی عمومی چیست؟

این احتمال وجود دارد که واکنش شدید به داروی بیهوشی نشان دهید. این دارو ممکن است منجر به تهوع و استفراغ شود. این دارو همچنین ممکن است باعث ایجاد تشنج ، تب بسیار بالا یا حمله قلبی نیز شود. این شرایط ممکن است تهدید کننده و مهلک باشد. برای اطمینان از اطلاعاتی که در این صفحه مطالعه می کنید ، همیشه با یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی یا پزشک خود مشورت کنید.

داروهای مورد استفاده برای بیهوشی

لیست زیر داروهایی است که به نوعی برای بیهوشی استفاده می شوند:

• پروپوفول (propofol)
• لیدوکائین (lidocaine)
• فنتانیل (fentanyl)
• پریلوکایین (prilocaine)
• کتامین (ketamine)
• succinylcholine
• گلیکوپیرولات (glycopyrrolate)
• اتومیدیت (etomidate)
• روﮐﻮروﻧﯿﻮم (rocuronium)
• وﮐﻮروﻧﯿﻮم (vecuronium)
• هیوسیامین (hyoscyamine)
• cisatracurium
• نالبوفین (nalbuphine)
• رمی فنتالین (remifentanil)
• سووفلوران (sevoflurane)
• ایزوفلوران (isoflurane)
• سوفنتانیل (sufentanil)
• بنزوکائین (benzocaine)
• دسفلوران (desflurane)
• آلفنتانیل (alfentanil)
• بوتورفانول (butorphanol)
• تتراکائین (tetracaine)
• آرتیکائین (articaine)
• اپین افرین (epinephrine)
• متوهگزیتال (methohexital)

قرص خواب آور بسیار قوی بدون نسخه | قرص آرامبخش بدون نسخه

قرص خواب آور زولپیدم

زولپیدم برای درمان مشکل خواب (بی خوابی) در بزرگسالان استفاده می شود. اگر در به خواب رفتن مشکل دارید، این قرص به شما کمک می کند سریع تر به خواب بروید، بنابراین می توانید یک خواب شبانه بهتر تجربه کنید. زولپیدم متعلق به یک دسته دارویی است که به نام آرامبخش-خواب آور مشهور هستند. این قرص در مغز تان کاری می کند که اثرات آرامش بخش تولید شود.

مصرف این دارو معمولا به دوره های کوتاه مدت 1 تا 2 هفته ای یا حتی کمتر محدود می شود.

قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: بیماری کلیوی، بیماری های کبدی، مشکلات خلقی / روانی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد مواد و یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل)، سابقه شخصی یا خانوادگی راه رفتن در خواب، مشکلات ریه / تنفس (مانند بیماری مزمن انسداد ریوی COPD، آپنه خواب)، یک بیماری عضلانی خاص (میاستنی گراویس).

قرص خواب کلونازپام

قرص های خواب آور زیادی وجود دارد که می توانند مشکل بی خوابی تان را درمان کنند اما آپنه درمان نشده را تشدید می کنند. برخی از نمونه های قرص خواب می توان به کلونوپین (کلونازپام) اشاره کرد. این دارو آرام بخش است و منجر به تحریک برای به خواب رفتن می شوند. این دسته داروهای آرام بخش می توانند آپنه خواب درمان نشده را بدتر کنند و در مواردی حتی خطرناک هستند.

هشدار بسیار جدی!

مصرف هیچ یک از این داروها بدون تجویز و دستور پزشک توصیه نمی شود. شما نیز آنها را به سایرین توصیه نکنید. این کار برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی لازم باشد. برای جزئیات بیشتر درباره این داروها با پزشک خود مشورت کنید.

برای مشکل بی خوابی به چه دکتری مراجعه کنیم

دوست عزیز، فراموش نکنید که بهترین، موثرترین و موفق ترین راه درمان بی خوابی، مراجعه به یک کلینیک خواب معتبر و نزد یک متخصص اختلالات خواب است. چنانچه به طور مداوم از مشکل بی خوابی رنج می برید و این موضوع بر کیفیت زندگی تان تاثیر گذاشته است، می توانید همین امروز با کلینیک خواب ما نیز تماس حاصل نمایید.

شاد و سلامت باشید.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منابع:

منبع اول

منبع دوم